Blondes rule The Philippines

Nadat wij met zijn tweeen Shanghai en Hong Kong hebben bezocht zijn begin juli een viertal blondjes ons komen versteken in de Filipijnen – zoveel blond power hadden ze daar nog niet vaak meegemaakt!

Over Shanghai en HK kunnen we kort zijn: Geweldige steden, waar we in beide zeer gastvrij ontvangen zijn. In Shanghai in een prima hotelletje geslapen, midden in het centrum en verder uitgebreid geshopt en lekker gegeten. In Hong Kong nog meer geshopt & eigenlijk nog veel lekkerder (en veel te decadent voor backpackers) gegeten. Bij Aqua, vanaf de 29e verdieping in Kowloon, met fantastisch uitzicht over heel HK. De eerste nacht in HK nog in een smerig, met kakkerlakken en andere vreemde figuren geinfecteerd gebouw geslapen. Geen goed idee en de rest van de week gelukkig heerlijk op een luxe bank geslapen bij Tjeerd, een vriend van Meike die zelf net een week in HK woonde. De mazzelaar.

Vervolgens naar de Filipijnen voor vakantie met de zussies van Sjonnie en hun vriendjes. Wij hadden als verrassing voor de eerste dagen een super relaxed huis met zwembad geregeld in Puerto Galera. En daar waren de dames wel aan toe – een schot in de roos dus. Na een paar dagen vertrokken we voor het echte avontuur, met de boot, busje en daarna een zeer lokale bus (top 3 brakke bussen van afgelopen jaar!). Paar mooie dagen in een private resort (we waren de enige gasten en hadden 15 man personeel) op North Pandan Island doorgebracht en wat gedoken (top 3 top dive site afgelopen jaar) bij het schitterende Apo reef.

Voor mensen die snel zeeziek worden of niet tegen bra.... kunnen misschien even de volgende paragraaf overslaan. Om verder te komen moesten we namelijk met de boot. En dat was een beetje een klein bootje - en de golven waren vrij hoog. En de boot waar we op zaten had alleen maar brakke klapstoelen. En stonk naar urine en diesel. Anyway, stoer als we waren toch maar opgestapt samen met een paar andere lokalen. En na het aanschaffen van diesel met onze centen (en dus vertraging) vertrokken. Onderweg zijn er wat mensen groen en geel geworden - aan het einde van de reis waren alle kotszakken vol gesmurft. Door de opgelopen vertraging konden we helaas de eindbestemming niet halen en moesten we de nacht doorbrengen op de boot.....bij een eiland waar bijna niemand woonde. In te kleine klapstoelen na een dag kotsen in een stinkende boot – geen prettig vooruitzicht! En toen...was er gelukkig nog wat Lucky Bastard power! In het enige huis (echt waar), een groot huis, woonde een Amerikaan (vandaar een groot huis!). En die ontving ons met open armen – en regelde matrassen voor de nacht en zelfs een maaltijd! Toto & Don – Thanks again!
We hebben het dus gered – maar waren wederom toe aan een beetje relaxen.... Het tropische Boracay bleek daarvoor een uitstekende bestemming, daarna met het vliegtuig (Sjonnie mocht geen boten meer uitzoeken) naar Cebu. In Moalboal geslapen en nog een mooie muurduik gemaakt. Waarbij Jacques gelukkig ook mee kon en ik moet zeggen: hij kon goed afblazen. En natuurlijk moest er gekaraoked worden – waarbij Frankie de dubieuze prijs won voor “zingen zonder zangkwaliteiten”.....Vanuit hier naar het eiland Bohol, waarbij we helaas de boot misten. Er zijn trouwens ongeveer 7107 eilanden in de Filipijnen – vandaar al die boot verhalen.

Maar uiteindelijk in toch in Bohol aangekomen voor alweer de laatste dagen – de drie weken zijn echt voorbij gevlogen. Maar gelukkig was Alona beach nog een super bestemming. Lekker eten en uitgebreid borrelen op het strand, geweldig duiken en natuurlijk de chocolade heuvels die we per Jeepney hebben bezocht. En ter afsluiting nog een disco die voor ons afscheid werd geregeld door de lokale bareigenaar.

Al met al drie geweldige weken in een land wat we aan iedereen zouden aanraden. De mensen in de Filipijnen zijn echt ongelofelijk vriendelijk en oprecht behulpzaam, bovendien spreekt iedereen Engels. Ook best handig na een paar maanden ‘Chinglish’. En het is een prachtig land met zeer aparte en eigenwijze vervoersmiddelen (jeepneys, tricycles) in alle vormen in maten voor op het land. En voor op het water boten in allerlei gedaantes; banca’s, zeilbootjes, ferries – je kunt het zo gek niet bedenken. Maar bovenal was het zeer bijzonder om met zo’n uitgebreide familie op zo’n manier op reis te zijn. Voor ons als familie is weer bevestigd hoeveel we van elkaar houden en hoe we op elkaar lijken – maar ook hoeveel we in sommige dingen van elkaar (mogen) verschillen.

Wij gaan nu beginnen aan een knallende finale: via vrienden van Meike in Kuala Lumpur naar het tropische Tioman Island –waar we ons eens heerlijk een weekje gaan ‘bezinnen’ en alvast een beetje gaan nadenken over wat er ons allemaal te wachten staat als we straks weer thuis zijn. Daarna door naar Sabah (Borneo) en dan... nog even groots het leven vieren op Ibiza. Een mooier einde aan deze fantastische reis kunnen wij ons niet voorstellen.

Maar ookal is het einde in zicht, zo ver is het nog niet. Dus wij gaan nog even HEEL HARD GENIETEN!!!

Sjonnie & Meike